منو تنها نزار

قول بده که سعى خواهى کرد...

مى دانم که ایمان دارى
عشقى مثل عشق ما هرگز به جدایى نخواهد کشید
تو از فرو ریختن خیلى مى ترسى پس دستت را خواهم گرفت
و به بهترین شکلى که مى توانم دوستت خواهم داشت
و همین توقع را از تو هم دارم

به من قول همیشه نده
به من قول خورشید و آسمان نده
وانمود نکن که مطمِئنى هرگز مرا به گریه نخواهى انداخت
فقط بغلم کن
وقول بده که سعى خواهى کرد...

گرچه از احساس خودم مطمئنم
و مطمئنم که هرگز عشقى تا این حد حقیقى و تا این حد واقعى نبوده است
اما خودم هم کمى نگرانم
اما اگر تو روز به روز دوستم داشته باشى صادقانه و با ایمان کامل
عزیزم زمانه از ما قصه خواهد گفت...

به من قول همیشه نده
به من قول خورشید و آسمان نده
وانمود نکن که مطمِئنى هرگز مرا به گریه نخواهى انداخت
فقط بغلم کن
وقول بده که سعى خواهى کرد...

بى وفا رفتى درست پس چرا قلبم بردى؟ پشتت کردى به من پس چرا عشق و نبردى؟

 لطفا در مورد این متن نظر بدین ممنون میشم.